Pobieram emeryturę, czy do stażu może być doliczony jako okres składkowy okres pracy nakładczej? Wykonywałem ją w latach 80-tych, na pół etatu.

Od dnia 1 lipca 2009 r. obowiązuje ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych ( Dz. U. nr 97, poz.800 ze zm.) na podstawie, której nauczyciele, wychowawcy i inni pracownicy pedagogiczni zatrudnieni w szkołach i przedszkolach (publicznych i niepublicznych), placówkach kształcenia ustawicznego oraz w placówkach, o których mowa w art. 2 pkt. 5 i 7 Karty Nauczyciela będą mogli zakończyć swoją aktywność zawodową wcześniej niż w wieku emerytalnym tj. przed ukończeniem 60 lat życia - kobiety i 65 lat życia - mężczyźni.

Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.) przewiduje gwarancję podwyższenia nowej emerytury do wysokości najniższego świadczenia z zastrzeżeniem, że osoba uprawniona do emerytury udowodniła okresy składkowe i nieskładkowe w wymiarze:

• 20 lat w przypadku kobiety oraz 
• 25 lat w przypadku mężczyzny.

Zgodnie z przepisami art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.) prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Z dniem 23 lipca 2010 r. utracił moc przepis art. 9 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t.: Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227), zgodnie z którym okresy zatrudnienia obywateli polskich za granicą mogą być uwzględnione przy ustalaniu prawa do polskich świadczeń emerytalno – rentowych pod warunkiem stałego zamieszkiwania zainteresowanego na obecnym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 138 ust. 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t.: Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227) nie można żądać zwrotu kwot nienależnie pobranych świadczeń za okres dłuższy niż 12 miesięcy, jeżeli osoba pobierająca świadczenia zawiadomiła organ rentowy o zajściu okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo wstrzymanie wypłaty świadczeń w całości lub w części, a mimo to świadczenia były jej nadal wypłacane, w pozostałych zaś wypadkach - za okres dłuższy niż 3 lata, z zastrzeżeniem ust. 5.