Każdy pracodawca wie, że w okresie wypowiedzenia praca pracownika zazwyczaj nie jest tak efektywna jak byśmy tego oczekiwali. Instytucją, którą warto omówić w tym kontekście, jest skrócenie okresu wypowiedzenia mocą porozumienia stron.

Właśnie muszę wręczyć wypowiedzenie umowy o pracę na czas nieokreślony pracownikowi zatrudnionemu w dniu 18 listopada 2007r. Według stanu na dziś (a więc na dzień wręczenia wypowiedzenia) nie minęły jeszcze 3 lata zatrudnienia pracownika w naszym zakładzie, a więc chciałam zastosować miesięczny okres wypowiedzenia, który upłynąłby z końcem listopada 2010r. Usłyszałam jednak ostatnio, że powinnam już dziś posłużyć się 3-miesięcznym okresem wypowiedzenia. Czy to prawda?

Zwolnienie pracownika z obowiązku świadczenia pracy jest wytworem praktyki, który nie znajduje niestety jasnej i czytelnej regulacji w przepisach prawa. Z jednej strony analizując praktykę należy zwrócić uwagę, że świadczenie pracy jest nie tylko obowiązkiem pracownika, ale również jego prawem. Z drugiej strony zrozumiałe i akceptowalne są argumenty wielu pracodawców, zgodnie z którymi zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia jest przejawem troski o dobro pracodawcy, ma wymiar przede wszystkim prewencyjny i w założeniu ma chronić pracodawcę przed ryzkiem nadużyć ze strony pracownika w okresie wypowiedzenia.

Okresy wypowiedzenia określone przepisami prawa pracy mają charakter okresów minimalnych, a zatem nie mogą być jednostronnie skracane przez stronę wypowiadającą umowę o pracę. Ustawodawca przewiduje wprost jedynie jeden wyjątek od przedstawionej powyżej zasady.

Przepisy kodeksu pracy przewidują dwie sytuacje, w których możliwe jest skrócenie okresu wypowiedzenia. Pierwsza z nich jest dość powszechnie znana i polega na jednostronnym skróceniu okresu wypowiedzenia przez pracodawcę.