Zgodnie z art. 25¹ kodeksu pracy w brzmieniu nadanym wskazaną wyżej ustawą okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech. Jest to zasada, od której ustawodawca przewidział cztery wyjątki, które dotyczą umów na czas określony zawartych:

• w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
  
• w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,
• w celu wykonywania pracy przez okres kadencji,
• w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie,

Wskazane wyjątki znajdą zastosowanie, jeżeli ich zawarcie w danym przypadku będzie służyło zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i będzie niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.

Ponadto, aby te rodzaje umów na czas określony stały się wyjątkiem od przyjętych ograniczeń, pracodawca w umowie powinien zamieścić informacje o celu bądź przyczynach uzasadniających zawarcie takiej umowy oraz dodatkowo, gdy będzie umową w związku z obiektywnymi przyczynami leżącymi po jego stronie, zawiadomić właściwego dla pracodawcy okręgowego inspektora pracy o zawarciu takiej umowy, w formie pisemnej lub elektronicznej, w terminie 5 dni roboczych od dnia jej zawarcia, wskazując przyczynę uzasadniającą zawarcie takiej umowy odbiegającej od ogólnych zasad.

W przypadku gdy w dniu wejścia w życie nowych przepisów pracodawcę łączy z pracownikiem umowa będąca wyjątkiem od ograniczeń wynikających z nowego brzmienia art. 25¹ kodeksu pracy, strony umowy będą zobowiązane do uzupełnienia takiej umowy w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy o wskazane powyżej informacje. W przypadku gdy po stronie pracodawcy będą istniały obiektywne przyczyny uzasadniające wyłączenie umowy o pracę na czas określony spod nowych ograniczeń niezależnie od wskazania tych okoliczności w umowie na pracodawcy będzie spoczywał obowiązek powiadomienia właściwego okręgowego inspektora pracy, w formie pisemnej lub elektronicznej, o takiej umowie, wraz ze wskazaniem przyczyn jej zawarcia.

Decyzja w zakresie uzupełnienia umowy, które powinno nastąpić w drodze porozumienia lub wyjątkowo w drodze wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy, będzie należała do stron stosunku pracy. Jeżeli strony nie uzupełnią umowy, która łączy je w dniu wejścia w życie przepisów, a po ich wejściu w życie zostanie przekroczony limit na przykład 33 miesięcy zatrudnienia na podstawie umowy na czas określony, umowa ta przekształci się z mocy prawa w umowę na czas nieokreślony.