Cel zmian

Zmiany mają na celu złagodzenie wymogów prawa pracy stawianych małym przedsiębiorcą. Za małego przedsiębiorcę art. 105 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1829), zwanej dalej ustawa o swobodzie działalności gospodarczej, uważa przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych: zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 10 milionów euro lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 10 milionów euro.

W uzasadnieniu projektu ustawy nowelizującej wskazywano, iż zatrudnienie co najmniej 20 pracowników implikuje po stronie pracodawcy szereg obowiązków, a mianowicie ustanowienie regulaminu wynagradzania i regulaminu pracy oraz utworzenie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. W związku z tym „przedsiębiorcy obawiają się zwiększać zatrudnienie w oparciu o umowy o pracę, blokując własny rozwój, wybierając umowy cywilnoprawne lub obchodząc prawo poprzez sztuczne dzielenie przedsiębiorstwa”.

Próg zatrudnienia, po przekroczeniu którego powstaje obowiązek ustalenia regulaminu wynagrodzeń

Zgodnie z dyspozycją art. 77² § 1 k.p., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r., obowiązek ustalenia regulaminu wynagradzania obciąża pracodawcę zatrudniający co najmniej 20 pracowników, nieobjętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy ustalającym warunki wynagradzania za pracę oraz przyznawania innych świadczeń związanych z pracą.

Ustawa nowelizująca przewiduje podniesienie od 1 stycznia 2017 r. progu zatrudnienia, od którego zależy obowiązek ustalenia regulaminu wynagradzania, do co najmniej 50 pracowników. Następuje zatem złagodzenie wymogów prawa pracy wobec małych przedsiębiorców. Obowiązek ustalenia regulaminu wynagrodzenia dotyczyć będzie głównie średnich przedsiębiorców. Średnim przedsiębiorcą jest bowiem przedsiębiorca zatrudniający więcej niż 50 i mniej niż 250 pracowników (art. 106 w zw. z art. 105 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej).

Możliwość i obowiązek uchwalenia regulaminu wynagradzania przez małego przedsiębiorcę

Na mocy ustawy nowelizującej  do art. 77² k.p. został dodany § 1¹, w myśl którego pracodawca zatrudniający mniej niż 50 pracowników, nieobjętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy odpowiadającym wymaganiom określonym w art. 77² § 3 k.p., może ustalić warunki wynagradzania za pracę w regulaminie wynagradzania.

Ustawodawca nie eliminuje zatem możliwości ustalenia regulaminu wynagradzania przez małych pracodawców. Będą oni mieli taką możliwość. Nie będzie to jednak ich obowiązek. Obowiązek wprowadzenia regulaminu wynagradzania w stosunku do pracodawców zatrudniających od 20 do 50 pracowników, nieobjętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy ustalającym warunki wynagradzania za pracę oraz przyznawania innych świadczeń związanych z pracą, powstawać będzie jedynie w przypadku, gdy ze stosownym wnioskiem wystąpi zakładowa organizacja związkowa (nowy art. 77² § 1² k.p.).

Radca Prawny

Dominika Zarzycka-Dudek

dzarzycka.dudek@pckp.pl

 

Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta

ekspert@pckp.pl