Zasiłek chorobowy jest wówczas wypłacany z ubezpieczenia chorobowego, co oznacza, że wypłata zasiłku musi być poprzedzona wynagrodzeniem za czas choroby, dopiero w następnej kolejności ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku z tytułu niezdolności do pracy. Jeżeli wypadek spowoduje duży uszczerbek na zdrowiu, może się okazać, że stanie się przyczyną kolejnych niezdolności do pracy w przyszłości.

Jeżeli niezdolność do pracy powstała w wyniku choroby spowodowanej wypadkiem, który zdarzył się w przeszłości i był już powodem wcześniejszej niezdolności do pracy, a obecna choroba jest konsekwencją tego wypadku, zasiłkobiorca nabywa prawo do zasiłku w wysokości 100% podstawy wymiaru.

Zgodnie z zapisem ust. 55 Komentarza do ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2017 r., po. 1368 ze zm.)  jeżeli niezdolność do pracy wynika z późniejszych następstw zaistniałych w stanie zdrowia w związku z wcześniej stwierdzonym wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy, zasiłek chorobowy przysługuje w wysokości 100% podstawy wymiaru.

Również na podstawie ust. 26 Komentarza do ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1242 ze zm.)  zasiłek chorobowy przysługuje w wysokości 100% podstawy wymiaru, także wtedy, gdy niezdolność do pracy wynika z późniejszych następstw zaistniałych w stanie zdrowia w związku z wcześniej stwierdzonym wypadkiem przy pracy.

W związku z powyższym niezdolność do pracy spowodowana zarówno wypadkiem w drodze do pracy, jak również w przypadku wypadku przy pracy, nawet jeśli zdarzenie miało miejsce na wiele lat przed obecnie orzeczoną niezdolnością, ale choroba jest następstwem takiego zdarzenia, ubezpieczony będzie uprawniony do wypłaty zasiłku chorobowego w wysokości 100% podstawy jego wymiaru.