Pracownik niepełnosprawny zaliczony do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności ma prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowych (art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych).

Dodatkowy urlop wypoczynkowy nie przysługuje osobie uprawnionej do urlopu wypoczynkowego w wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych lub uprawnionej do urlopu dodatkowego na podstawie odrębnych przepisów. Jeżeli jednak wymiar tego urlopu jest niższy niż 10 dni roboczych, zamiast niego pracownikowi przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy z ustawy (art. 19 ust. 2 i 3 wspomnianej ustawy).

Pracownik nabywa prawo do pierwszego dodatkowego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 10 dni kalendarzowych po przepracowaniu jednego roku od dnia zaliczenia go do umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności, tj. po upływie roku od dnia wydania przez ZUS decyzji o zaliczeniu pracownika do stosownego stopnia niepełnosprawności. Prawo do kolejnych dodatkowych urlopów wypoczynkowych pracownik nabywa w dniu 1 stycznia każdego roku w wymiarze 10 dni kalendarzowych.

W przypadku gdy osoba zaliczona do umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności utraci ten status albo zostanie zaliczona do lekkiego stopnia niepełnosprawności, traci ona prawo do kolejnych dodatkowych urlopów wypoczynkowych. Jednakże pracownik nie traci prawa do dodatkowych urlopów wypoczynkowych nabytych wcześniej, tj. przed utratą statusu niepełnosprawnego lub jego zmianą. Co więcej, wymiar dodatkowego urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi w roku kalendarzowym, w którym nastąpiła utrata uprawnień, nie ulega proporcjonalnemu obniżeniu. Pozostaje on bez zmian. Brak jest bowiem podstaw do zastosowania zasady proporcjonalnego obniżenia wymiaru urlopu. Powyższe stanowisko podziela m.in. Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych.