Pełnienie dyżuru przez pracownika nie może naruszać jego prawa do odpoczynku, o którym mowa w kodeksie pracy. Zatem niezależnie od jakichkolwiek okoliczności pracownikowi przysługuje 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego i 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku tygodniowego, z uwzględnieniem wyjątków określonych właściwymi przepisami.

Czasu dyżury nie wlicza się do czasu pracy, jeżeli podczas dyżuru pracownik nie wykonywał pracy. Jednak co do zasady za czas dyżuru pełnionego w zakładzie pracy pracownikowi będzie przysługiwał czas wolny od pracy, a w razie braku możliwości jego udzielenia – stosowne wynagrodzenie (rekompensata). Czasu wolnego udziela się w wymiarze odpowiadającym długości dyżuru. Jeśli nie jest możliwe jego udzielenie, to pracownikowi przyznaje się wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania – 60% wynagrodzenia. Rekompensata za czas pełnienia dyżuru nie będzie przysługiwać pracownikowi, jeśli ten pozostaje w gotowości do pracy w swoim domu albo jest pracownikiem zarządzającym zakładem pracy w imieniu pracodawcy. Do tej ostatniej grupy pracowników, tj. pracowników zarządzających zakładem pracy w imieniu pracodawcy, nie mają zastosowania również przepisy dotyczące minimalnego odpoczynku dziennego i tygodniowego.

W przypadku gdy pracownik wykonywał pracę, przysługuje mu normalne wynagrodzenie za pracę oraz dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych (po przekroczeniu ustalonych dla pracownika norm czasu pracy), a przepracowany czas jest wliczany do jego czasu pracy.