
Na ostatnim posiedzeniu sejm skierował do dalszych prac rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o związkach zawodowych. Projekt przewiduje wprowadzenie uregulowań od dawna postulowanych przez pracodawców, a mianowicie dopuszczenie oparcia organizacji czasu pracy na ruchomym czasie pracy.
Powszechnie obowiązujące przepisy prawa pracy nie odnoszą się wprost do kwestii dopuszczalności wprowadzenia ruchomego czasu pracy (rozumianego przede wszystkim jako wskazanie przez pracodawcę przedziału godzinowego, w którym pracownicy mają stawić się do pracy). Dość powszechnie akcentuje się natomiast, iż wprowadzenie wskazanego powyżej rozwiązania pozostaje w sprzeczności z bezwzględnie obowiązującymi przepisami o czasie pracy, np. z przepisem art. 128 § 3 pkt 1 oraz art. 151 § 1 Kodeksu pracy.
Projekt zakłada wprowadzenie do Kodeksu pracy przepisów regulujących zasady stosowania ruchomego czasu pracy zarówno w zakresie pozwalającym na samodzielne ustalanie przez pracodawcę rozkładów czasu pracy przewidujących różne godziny rozpoczynania pracy w dniach pracy pracowników, jak również określanie przedziału czasu, w którym pracownik powinien podjąć pracę.
Pierwsze z zaproponowanych rozwiązań umożliwia wyznaczenie przez pracodawcę różnych godzin rozpoczynania pracy w poszczególne dni pracy także w ten sposób, aby w kolejnym dniu pracownik rozpoczynałby pracę o godzinie wcześniejszej niż w dniu poprzednim, przy czym praca taka nie byłaby kwalifikowana jako praca w godzinach nadliczbowych. Drugie z proponowanych rozwiązań polegałoby na wyznaczeniu przedziału czasu, w którym pracownicy byliby zobowiązani stawić się do pracy. W takim przypadku ponowne podjęcie przez pracownika pracy w tej samej dobie pracowniczej również nie byłoby kwalifikowane jako wykonywanie przez pracownika pracy w godzinach nadliczbowych. Zarówno w pierwszym, jak i drugim przypadku wprowadzenie ruchomego czasu pracy nie mogłoby prowadzić do naruszenia przepisów o wymiarze czasu pracy, odpoczynku dobowym i tygodniowym.
Zgodnie z projektem wprowadzenie ruchomego czasu pracy następowałoby w układzie zbiorowym pracy lub w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi. Jeśli u pracodawcy nie działałyby zakładowe organizacje związkowe wtedy wprowadzeniem ruchomego czasu pracy mogłoby nastąpić w drodze zawarcia porozumienia z przedstawicielami pracowników, wyłonionymi w trybie przyjętym u danego pracodawcy. Ponadto projekt dopuszcza - w przypadku gdy wprowadzenie ruchomego czasu pracy leży w interesie konkretnego pracownika – wprowadzenie tego rozwiązania na mocy pisemnego wniosek składanego przez zainteresowanego pracownika.
Aktualna promocja: