Już bowiem w chwili udzielania pomocy należy ustalić, czy wspieramy rodzinę zmarłego jako osoba indywidualna, czy też jako były pracodawca. W zależności od dokonanego wyboru zastosowanie mogą mieć albo przepisy o spadkach i darowiznach, albo też ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli wsparcia udzielamy jako indywidualna osoba (nie jako pracodawca), to taka „darowizna” będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, ale dopiero po przekroczeniu kwoty 4.902,00 zł.

Jeżeli środki na pomoc będą pochodziły natomiast z funduszu pracodawcy, to co do zasady stanowią one przychód osoby, której zostały wypłacone, a na wypłacającym ciąży obowiązek odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy.

W świetle jednia art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnione są jednak z podatku świadczenia otrzymane na podstawie odrębnych przepisów przez członków rodzin zmarłych pracowników oraz zmarłych emerytów lub rencistów, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280,00 zł. Za „odrębne przepisy” należy uznać przede wszystkim postanowienia ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Wypłacane świadczenia będą mogły skorzystać ze zwolnienia w przypadku, gdy pracodawca w regulaminie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych zawarł postanowienie uprawniające rodzinę zmarłego pracownika do otrzymywania takich świadczeń.