W myśl obowiązujących przepisów Ordynacji podatkowej płatnikiem jest osoba obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. W art. 26 przywołanej ustawy wskazano, iż za zobowiązania podatkowe, co do zasady, całym swoim majątkiem odpowiada podatnik.

Jednak z uregulowań art. 26a powołanej ustawy wynika, iż podatnik nie ponosi odpowiedzialności z tytułu zaniżenia lub nieujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania czynności, o których mowa w art. 12, 13 oraz 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - do wysokości zaliczki, do której pobrania zobowiązany jest płatnik.

Dodatkowo, jak wskazano w art. 30 Ordynacji podatkowej, płatnik, który nie wykonał swoich obowiązków w zakresie obliczenia podatku, pobrania go od podatnika oraz wpłacenia we właściwym terminie organowi podatkowemu, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony. Powyższe oznacza, że podatnik nie będzie ponosił odpowiedzialności za tę część podatku, do pobrania której był zobowiązany płatnik.

Ponadto pamiętać należy, iż płatnik, który nie wykonuje z należytą starannością nałożonych na niego obowiązków, podlega karze na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy. Warto również podkreślić, iż odpowiedzialność karną, o której mowa powyżej, ponosi nie firma, lecz konkretna, wskazana przez pracodawcę osoba, która powinna wykonywać obowiązki płatnika.