Z dniem 22.02.2016 r. wejdzie w życie nowy wzór umowy o pracę. Stanowi on załącznik numer 2 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28.05.1996 r. w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika (Dz.U.1996 r. Nr 62, poz. 286 ze zm.). W porównaniu z dotychczasowym wzorem dodano w nim punkt 3, w którym strony umowy o pracę zawartej na czas określony w przypadkach, o których mowa w art. 25¹ § 4 kodeksu pracy (dalej: KP) powinny zamieścić informację, o której mowa w art. 29 § 1¹ KP. A zatem, powinny wskazać w nim odpowiednio: cel zawarcia danej umowy o pracę (umowa o pracę zawarta na zastępstwo, na prace o charakterze dorywczym lub sezonowym bądź na okres kadencji) lub obiektywne przyczyny leżące po stronie pracodawcy, których zaistnienie uzasadnia wyłączenie danej umowy spod rygoru limitów ilościowego i/lub czasowego, wskazanych w art. 25¹ § 1 KP.

Omawiany wzór ma charakter uniwersalny. Oznacza to, że z nowego formularza umowy o pracę korzystać będą strony zawierające począwszy od 22.02.2016 r. umowy o pracę każdego rodzaju, tj.: na okres próbny; na czas określony i na czas nieokreślony. Przy czym, w przypadku zawarcia umowy o pracę na okres próbny oraz na czas nieokreślony w punkcie 3 należy wpisać: „nie dotyczy” lub inną tożsamą formułkę.

Natomiast strony trwających już w dniu wejścia w życie nowych przepisów (22.02.2016 r.) umów o pracę na czas określony zawartych w celu określonym w art. 25¹ § 4 pkt 1-3 KP lub w przypadku, o którym mowa w art. 25¹ § 4 pkt 4 KP, w terminie 3 miesięcy od tej daty, zobowiązane są uzupełnić je o informacje, o których mowa w art. 29 § 1¹ KP. Przedmiotowe „uzupełnienie” powinno zostać dokonane w trybie „za porozumieniem stron” i jako takie przybrać formę aneksu do umowy. To jedyny tryb dokonania „uzupełnienia”, na jaki zezwalają przepisy. W razie odmowy zawarcia porozumienia za strony pracownika pracodawca nie może więc dokonać „uzupełnienia” w trybie wypowiedzenia mu warunków umowy o pracę (art. 42 § 1-3 KP). Fakt ten będzie miał istotne znaczenie w przypadku potrzeby „uzupełnienia” trwającej w dniu 22.02.2016 r. umowy, która narusza limit czasowy (tzn. gdy okres jej obowiązywania liczony od 22.02.2016 r. będzie dłuższy niż 33 miesiące). Brak zgody na „uzupełnienie” treści tego typu umowy o informację dotyczącą okoliczności uzasadniających wyłączenie stosowania art. 25¹ § 1 KP z uwagi na „obiektywne przyczyny leżące po stronie pracodawcy” spowoduje, że z upływem 33 miesiąca liczonego od 22.02.2016 r. umowa taka przekształci się w umowę na czas nieokreślony chyba, że pracodawca przed tym terminem zdąży ją wypowiedzieć. Ryzyko w tym zakresie dla pracownika, który odmówi jej uzupełnienia w omawianym trybie jest dość duże. Pracodawca, który spotka się ze strony pracownika z odmową uzupełnienia umowy o pracę o informację powołującą się na „obiektywne przyczyny”, o których mowa w art. 25¹ § 4 pkt 4 KP będzie z reguły dążył do uniknięcia przekształcenia umowy na czas określony w umowę bezterminową, wypowiadając tę pierwszą przed upływem 33 miesiąca jej obowiązywania. Należy przy tym pamiętać, że nowe przepisy nie wprowadziły obowiązku uzasadniania wypowiedzenia umowy o pracę, stąd też pracodawca w omawianej sytuacji nie musi podawać przyczyny leżącej u podstaw swojej decyzji.