Podstawę wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa stanowią te składniki wynagrodzenia, od których jest naliczona składka na ubezpieczenia chorobowe. Musi być jednak spełniony warunek, że składnik ten nie będzie przysługiwał w pełnej wysokości także za okresy absencji chorobowej, co stanowi art. 41 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 372 ze zm.) zwanej dalej ustawą zasiłkową.

Nagroda, która nie jest pomniejszana za okres usprawiedliwionej nieobecności w pracy oraz zostaje przyznana w równej kwocie wszystkim pracownikom bez oceny indywidualnego wkładu w wykonywane przez nich obowiązki służbowe nie spełnia założeń zawartych w art. 41 powołanej ustawy. W związku z tym rzeczona nagroda nie powinna być przyjmowana do wyliczenia podstawy wymiaru świadczeń i zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa w trakcie zatrudnienia.

Zgodnie z przepisami komentarza do ustawy zasiłkowej składniki wynagrodzenia nie stanowiące podstawy wymiaru zasiłku w czasie zatrudnienia z powodu zachowywania do nich prawa w okresie niezdolności do pracy powinny zostać uwzględnione w tej podstawie w przypadku pobierania zasiłku po ustaniu tytułu ubezpieczenia. Dlatego kwotę wypłaconej nagrody pracodawca powinien wykazać w zaświadczeniu płatnika składek ZUS Z-3 w przypadku ustania stosunku pracy ubezpieczonego, któremu wypłatę zasiłku po ustaniu zatrudnienia będzie kontynuował Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Podstawa prawna:

• ust. 296 i 298 komentarza do ustawy z dnia25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz. U. z 2016r. poz. 372 ze zm.)