Okres wyczekiwania na prawo do zasiłku chorobowego w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem wynosi 30 dni, o ile nie podlegał wcześniejszemu ubezpieczeniu chorobowemu, a przerwa między tytułami do ubezpieczeń jest krótsza, niż 30 dni.  Na prawo to nie muszą również wyczekiwać absolwenci szkół zgłoszeni do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od daty zakończenia edukacji, pracownicy posiadający co najmniej 10 letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego oraz ubezpieczeni, którzy ulegli wypadkowi w drodze do pracy lub z pracy.

Wszystkie niezdolności do pracy pracownika przypadające w okresie wyczekiwania na prawo do świadczeń są nieobecnością usprawiedliwioną niepłatną. Również nieobecnością usprawiedliwioną są dni urlopu bezpłatnego, ale pracownik w tym okresie nie podlega ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnemu.

Dni przypadających na urlop bezpłatny nie wlicza się do okresu wyczekiwania na prawo do zasiłku. Do okresu wyczekiwania wlicza się dni  podlegania ubezpieczeniu chorobowemu sprzed przerwy spowodowanej urlopem bezpłatnym oraz po przerwie spowodowanej tym urlopem.

Jeżeli więc ubezpieczonemu w trakcie 30 dni składających się na okres wyczekiwania pracodawca udzieli kilku dni urlopu bezpłatnego, o liczbę tych dni zostanie przesunięty okres,  od którego ubezpieczony nabędzie prawo do zasiłku z tytułu niezdolności do pracy.

Podstawa prawna:

• art. 4 oraz art. 12 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i  macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2016.poz. 372 ze zm.)