Zgodnie z jego treścią za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ zarządzający tą jednostką albo inna wyznaczona do tego osoba.

Pod pojęciem „spraw z zakresu prawa pracy” mieszczą się zarówno czynności związane ze składaniem oświadczeń woli (np. zawieranie i rozwiązywanie umów o pracę), jak również i czynności należące do kategorii tzw. działań prawnych (np. udzielenie i odwołanie z urlopu, czasowe powierzenie innej pracy w trybie art. 42 § 4 KP), w tym składanie oświadczeń wiedzy (np. wystawienie zaświadczeń o zarobkach, czy też wystawianie świadectw pracy). Jeżeli sprawy te nie są prowadzone przez samego pracodawcę (co stanowi marginalny wyjątek), to do ich prowadzenia może zostać wyznaczony dowolny pracownik, osoba niezatrudniona w charakterze pracownika (por. m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5.05.2011 r., II PK 181/10, LEX nr 1165761) lub podmiot zewnętrzny (np. biuro rachunkowe).

Wyznaczenie osoby uprawnionej do prowadzenia spraw z zakresu prawa pracy w imieniu pracodawcy może nastąpić w dowolny sposób, np. w treści umowy o pracę, w zakresie obowiązków lub w aktach prawa zakładowego (np. regulaminie pracy).

Jeżeli zatem do wystawiania świadectw pracy wyznaczone zostały osoby wymienione w zapytaniu to będą one również uprawnione do wystawienia świadectwa pracy byłemu już członkowi zarządu. Osoby te nie potrzebują ku temu dodatkowego pełnomocnictwa, gdyż wystawienie świadectwa pracy stanowi jedynie oświadczenie wiedzy, które jako takie nie tworzy praw podmiotowych, ani też ich nie pozbawia. Samo w sobie nie oznacza złożenia oświadczenia woli lecz potwierdza jedynie fakt uprzednio złożonego oświadczenia woli w przedmiocie rozwiązania umowy o pracę (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2.06.2006 r., I PK 250/05, Monitor Prawa Pracy nr 9/06 r., str. 491; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7.06.1994 r., I PRN 29/94, OSNAPiUS 1994/12/189).