Nieusprawiedliwiona nieobecność pracownika stanowi zazwyczaj dla osób zajmujących się sprawami kadrowymi wyzwanie. Do związanych z wystąpieniem tego zdarzenia nieprawidłowości, które są ujawniane podczas kontroli PIP, zaliczyć należy zaniżenie wynagrodzenia pracownika w miesiącu, w którym wystąpiła nieusprawiedliwiona nieobecność oraz bezzasadne pomniejszanie wymiaru urlopu proporcjonalnego. Często nieobecność nieusprawiedliwiona inicjuje rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z pracownikiem, w następstwie czego musimy pracownikowi wydać świadectwo pracy.

Treść świadectwa pracy jest w takiej sytuacji zagadką dla wielu pracodawców, którzy usiłują za wszelką cenę zawrzeć w świadectwie pracy informację o wystąpieniu nieusprawiedliwionej nieobecności. Najczęściej spotykane „szkoły” polegają na zakwalifikowaniu „NN-ki” jako okresu nieskładkowego bądź zawarciu informacji na ten temat w części świadectwa pracy dotyczącej „informacji uzupełniających”. Tymczasem świadectwo pracy powinno co do zasady milczeć na ten temat.

Po pierwsze, należy zaznaczyć, że w części świadectwa pracy dotyczącej przypadających w okresie zatrudnienia okresów nieskładkowych nie można zawrzeć informacji o nieusprawiedliwionej nieobecności. Jak stanowi par. 1 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (Dz. U. Nr 60, poz. 282 ze zmianami oraz z 2003 r. Nr 230, poz. 2289) w świadectwie pracy zawieramy m. in. informację o „okresach nieskładkowych, przypadających w okresie zatrudnienia, którego dotyczy świadectwo pracy, uwzględnianych przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty”. Pojęcie to zostało dodatkowo wyjaśnione w instrukcji wypełnienia świadectwa pracy (stanowiącej załącznik do wskazanego rozporządzenia). I tak w ust. 4 pkt 10 świadectwa pracy „pracodawca wskazuje przypadające w okresie zatrudnienia okresy nieskładkowe określone w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych”. Odwołując się zatem do przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zmianami z 2010 r. Dz.U. Nr 257, poz. 1726) stwierdzić należy, że okresy nieskładkowe są wymienione w art. 7 wskazanej ustawy. Nie znajdziemy wśród nich okresu nieusprawiedliwionej nieobecności.

Zakres informacji zamieszczanych w treści świadectwa pracy został ściśle określony przez przepisy prawa. W świadectwie pracy zamieszcza się wyłącznie informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracownika z ubezpieczenia społecznego oraz informacje o wykorzystaniu przez pracownika uprawnień i świadczeń tylko w zakresie mającym wpływ na uprawnienia pracownicze u kolejnego pracodawcy.

Odnosząc się do tych świadectw pracy, które zawierają informacje o nieusprawiedliwionej nieobecności w ust. 6 świadectwa pracy (dotyczącym „informacji uzupełniających”), należy zaznaczyć, że w tej części świadectwa pracy, trochę wbrew nazwie, nie zawiera się tych informacji, dla których „brakuje” nam miejsca w innych częściach wzoru świadectwa pracy. Treść „informacji uzupełniających” jest również ściśle uregulowana przepisami prawa. W typowej sytuacji ta część świadectwa pracy pozostaje niewypełniona, ponieważ zamieszcza się w niej wyłącznie informację:

1. o należnościach ze stosunku pracy uznanych przez niego i niewypłaconych pracownikowi do dnia ustania stosunku pracy z powodu braku środków finansowych;
2. na żądanie pracownika:
3. o wysokości i składnikach wynagrodzenia,
4. o uzyskanych kwalifikacjach,
5. o prawomocnym orzeczeniu sądu pracy o przywróceniu pracownika do pracy lub przyznaniu mu odszkodowania, gdy zachodzi przypadek określony w § 5 ust. 3 rozporządzenia, przy czym pracodawca, uzupełniając treść świadectwa pracy o tę informację, podpisuje ją i opatruje datą.

Zobacz szkolenia:

• Zmiany i nowości w prawie pracy