Podstawę wymiaru zasiłku będzie trzeba ustalić na nowo, jeżeli w trakcie przerwy pomiędzy jednym zasiłkiem, a drugim nastąpi zmiana wymiaru czasu pracy. W takim przypadku podstawę wymiaru zasiłku będzie wówczas stanowiło przeciętne miesięczne wynagrodzenie przysługujące ubezpieczonemu ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy.
Również nową podstawę zasiłku przyjmiemy dla osoby ubezpieczonej, która w trakcie absencji utraciła prawo do wypłaty składnika wynagrodzenia przysługującego do określonego terminu, np. dodatku za zastępstwo czy zadaniowego. Wówczas zasiłek przysługujący od dnia następnego po dniu, do którego przysługiwał dany składnik wynagrodzenia należy wyliczyć z podstawy wymiaru zasiłku, z wyłączeniem tego składnika wynagrodzenia.
W pozostałych przypadkach przerwa krótsza, niż 3 miesiące kalendarzowe nie ma wpływu na podstawę wymiaru zasiłków bez względu na to, czy są to zasiłki tego samego, czy innego rodzaju.
Podstawa prawna:
- art. 40, art. 41 ust.2 oraz art. 43 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 372 ze zm.)
- Zgłoszenie do ubezpieczeń zleceniobiorcy, z którym zawarto kolejno po sobie następujące miesięczne umowy
- Zaświadczenie lekarskie za okres wsteczny
- Zasiłek macierzyński za okres urlopu ojcowskiego
