Ułatwianie pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych stanowi potwierdzenie wyrażonej w art. 16 Kodeksu pracy zasady prawa pracy. Dość powszechnie akceptowany jest pogląd, iż obowiązek ten ma charakter nieroszczeniowy, tj. do momentu przyznania pracownikowi konkretnego uprawnienia pomocowego, pracownik nie może domagać się udzielenia mu dofinansowania albo innego rodzaju korzyści w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych.

Ułatwianie pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych stanowi potwierdzenie wyrażonej w art. 16 Kodeksu pracy zasady prawa pracy. Dość powszechnie akceptowany jest pogląd, iż obowiązek ten nie ma charakter roszczeniowego tj. do momentu przyznania pracownikowi konkretnego uprawnienia pomocowego, nie może on domagać się udzielenia mu dofinansowania, urlopu szkoleniowego albo innego rodzaju korzyści w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych.

Od lat jesteśmy zainteresowani uzyskiwaniem przez naszych pracowników bardzo specyficznego wykształcenia. W związku z tym zachęcamy naszych pracowników do ukończenia 3-letnich studiów licencjackich, przy czym zainteresowanym pracownikom finansujemy naukę (co nas kosztuje ponad 6000 zł za jeden rok akademicki). Zajęcia związane ze studiami realizowane są w trybie zaocznym, a odbywają się wyłącznie w dni wolne od pracy (soboty i niedziele). Czy w tej sytuacji (biorąc pod uwagę nasze wsparcie finansowe) możemy zawierając umowę szkoleniową zastrzec, że pracownikowi nie będzie już przysługiwał urlop szkoleniowy w ostatnim roku takich studiów?

Tegoroczne zamieszanie z przepisami regulującymi podnoszenie kwalifikacji zawodowych wywołało szczególny niepokój wśród pracodawców związany z opodatkowaniem świadczeń otrzymanych przez pracowników po utracie mocy obowiązującej dotychczasowych przepisów (10 kwietnia 2010r.) a przed wejściem w życie nowej regulacji (16 lipca 2010r.). Biorąc pod uwagę brak przepisów szczegółowych w okresie „luki prawnej” pojawiły się opinie, w świetle których świadczenia otrzymane w tym okresie przez pracownika (np. dofinansowanie udziału w określonej formie podnoszenia kwalifikacji) podlegałyby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ułatwianie pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych stanowi potwierdzenie wyrażonej w art. 16 Kodeksu pracy zasady prawa pracy. Dość powszechnie akceptowany jest pogląd, iż obowiązek ten ma charakter nieroszczeniowy tj. do momentu przyznania pracownikowi konkretnego uprawnienia pomocowego, pracownik nie może on domagać się udzielenia mu dofinansowania, urlopu szkoleniowego albo innego świadczenia w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych.

Po lekturze najnowszych zmian w Kodeksie pracy mamy wątpliwości związane z rozgraniczeniem stanów faktycznych, w których pracodawca zgadza się na dokształcanie pracownika od sytuacji, w której pracodawca takie zgody pracownikowi nie udzielił. W szczególności mamy wątpliwość w jakiej formie musi zostać udzielona taka zgoda?