W praktyce często się zdarza, iż pracownik musi rozpocząć lub skończyć pracę w miejscu pokrywającym się z miejscem pracy określonym w umowie o pracę, jednak innym niż miejsce określone jako stałe miejsce rozpoczynania oraz zakończenia pracy. W przypadku gdy koszty dojazdu do takiego miejsca pokrywa pracodawca, powstaje wątpliwość, czy dopłata stanowi dla pracownika przychód ze stosunku pracy.

W art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że przychodami pracownika jest zarówno wynagrodzenia, jak i różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty a także świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika oraz wartość nieodpłatnych świadczeń. Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Z uwagi na powyższe wartość pokrywanych przez pracodawcę kosztów dojazdu pracownika z miejsca zamieszkania do wskazanego przez pracodawcę miejsca rozpoczęcia pracy lub powrotu z tego miejsca do miejsca zamieszkania pracownika stanowi przychód ze stosunku pracy. Powyższe ma również zastosowanie do dojazdu pracownika do miejsca rozpoczęcia pracy, które co prawda pokrywa się z miejscem pracy określonym w umowie o pracę, ale jest innym miejscem niż miejsce określone jako stałe miejsce rozpoczynania oraz zakończenia pracy. Podkreślić należy, iż powyższe dofinansowanie nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.