Zasiłek opiekuńczy jest wypłacany z ubezpieczenia chorobowego w razie konieczności sprawowania osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do ukończenia 8 lat w przypadku nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły bądź choroby niani, z którą rodzice dziecka zawarli umowę uaktywniającą oraz w przypadku porodu, choroby lub pobytu w szpitalu małżonka lub rodzica dziecka stale opiekujących się dzieckiem. Zasiłek ten przysługuje także z tytułu opieki na chorym dzieckiem do lat 14 oraz innym chorym członkiem rodziny.

Jako członka rodziny, ustawa  z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa definiuje  małżonka, rodziców, rodziców dziecka, ojczyma, macochę, teściów, dziadków, wnuki, rodzeństwo oraz dzieci w wieku powyżej 14 lat.

W przypadku sprawowania opieki przez rodziców niebędących w związku małżeńskim ustawa dopuszcza również opiekę nad sobą nawzajem, co do 13 sierpnia 2015 r. przysługiwało wyłącznie małżonkom. Tak więc w przypadku konieczności sprawowania opieki nad rodzicem dziecka przez drugiego z rodziców, zasiłek opiekuńczy będzie przysługiwał.  Jednak warunkiem niezbędnym do nabycia prawa do zasiłku z tego tytułu jest pozostawanie na czas opieki we wspólnym gospodarstwie domowym.

Zasiłek opiekuńczy nad chorym członkiem rodziny przysługuje w wymiarze 14 dni w roku kalendarzowym i wynosi 80% podstawy wymiaru zasiłku.

Podstawa prawna:

• art. 32 ust. 1 i 2,  art. 33 ust. 1 pkt 2  oraz  art. 35 ust.1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 372 ze zm.)