W Dzienniku Ustaw ukazało się rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 listopada 2011r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania. Rozporządzenie wprowadza zmiany, które dostosowują treść rozporządzenia do znowelizowanych z dniem 21 marca 2011r. zasad wydawania świadectw pracy w związku z zatrudnieniem na podstawie terminowych umów o pracę.

Przypomnijmy, że z dniem 21 marca 2011r. ustawodawca wprowadził wymóg wydania pracownikowi zbiorczego świadectwa pracy, jeśli pozostawał on w zatrudnieniu na podstawie umowy o pracę na okres próbny, umowy o pracę na czas określony lub umowy o pracę na czas wykonania określonej pracy. W takim przypadku pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy obejmujące zakończone okresy zatrudnienia na podstawie takich umów, zawartych w okresie 24 miesięcy, poczynając od zawarcia pierwszej z tych umów.

W chwili wejścia w życie nowych zasad wydawania świadectw pracy przy zatrudnieniu terminowym wielu praktyków żywiło obawy związane z bardzo rygorystycznym brzmieniem art. 97 § 1² Kodeksu pracy, który określa termin wydania świadectwa pracy w przedstawionej powyżej sytuacji. Jak stanowi bowiem przywołany przepis świadectwo pracy wydaje się w dniu upływu 24-miesięcznego terminu bądź, jeżeli rozwiązanie lub wygaśnięcie umowy o pracę nawiązanej przed upływem 24 miesięcy przypada po upływie tego terminu, świadectwo pracy wydaje się w dniu rozwiązania lub wygaśnięcia takiej umowy o pracę. Taka konstrukcja przepisu sugerowała, że terminowe wydanie świadectwa pracy jest możliwe dokładnie w tym terminie. W praktyce realizacja dyspozycji tego przepisu mogłaby jednak utrudniona (np. upływ terminu w dniu wolnym o pracy w konkretnym zakładzie).

Tych, którzy obawiali się zastosowania art. 97 § 1² Kodeksu pracy w praktyce, ucieszy nowe brzmienie § 2 ust. 2 rozporządzenia, w świetle którego, jeśli wydanie świadectwa pracy w opisanym powyżej terminie jest niemożliwe, pracodawca, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia upływu tego terminu, przesyła świadectwo pracy pracownikowi lub tej osobie za pośrednictwem poczty albo doręcza je w inny sposób. Zmiana rozporządzenia łagodzi zatem odrobinę kategoryczne brzmienie art. 97 § 1² Kodeksu pracy.

Nowe rozporządzenie uchyla dotychczasowy § 2a, zgodnie z którym pracownik żądający wydania świadectwa pracy po zakończeniu umowy terminowej był zobowiązany do przedłożenia takiego wniosku najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień, w którym następuje rozwiązanie lub wygaśnięcie stosunku pracy. Uchylenie wskazanego przepisu wynika z tego, ze aktualnie obowiązujący art. 97 § 1³ Kodeksu pracy uprawnia pracownika do wystąpienia z żądaniem wydania świadectwa pracy w każdym czasie, zatem regulacja zawarta dotychczas w rozporządzeniu była sprzeczna z przepisami Kodeksu pracy.

Duże znaczenie praktyczne mają również zmiany w sposobie wypełnienia świadectwa pracy (załącznik do rozporządzenia), które dotyczą treści świadectwa pracy w sytuacji, gdy na żądanie pracownika pracodawca wydał pracownikowi świadectwo pracy dotyczące jednej z umów przypadających w okresie 24 miesięcy, po przekroczeniu którego powinniśmy wydać pracownikowi zbiorcze świadectwo pracy. W takiej sytuacji nie będzie potrzeby ponownego wskazywania tego okresu w zbiorczym świadectwie pracy.