Po wykorzystaniu 182 dniowego okresu zasiłkowego ubezpieczony, który nie odzyskał zdolności do pracy, a jego stan zdrowia rokuje jej odzyskanie w przyszłości, nabywa prawo do świadczenia rehabilitacyjnego. Świadczenie to otrzyma po wcześniejszym zbadaniu przez lekarza orzecznika ZUS. Może ono zostać przyznane na nie dłużej niż rok.

Podstawę wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego stanowi zwaloryzowana podstawa wymiaru zasiłku chorobowego. Waloryzacji dokonuje się wskaźnikiem waloryzacji obowiązującym w kwartale, w którym przypada pierwszy dzień świadczenia rehabilitacyjnego orzeczonego w decyzji ZUS w sprawie przyznania świadczenia rehabilitacyjnego, przy czym należy pamiętać, że waloryzacji podstawy wymiaru dokonujemy tylko wówczas, gdy wskaźnik waloryzacji w danym kwartale wynosi powyżej 100%.

Powstaje jednak pytanie z jakiej podstawy wymiaru zasiłku wyliczyć należy zasiłek chorobowy, opiekuńczy czy macierzyński jeśli będą to kolejne po świadczeniu rehabilitacyjnym rodzaje zasiłków, do których ubezpieczony nabędzie prawo, a przerwa pomiędzy zasiłkami będzie krótsza, niż 3 miesiące kalendarzowe.

Jeżeli świadczenie rehabilitacyjne było wypłacane ze zwaloryzowanej podstawy wymiaru, a po zakończeniu wypłaty tego świadczenia ubezpieczony nabędzie prawo do innego rodzaju zasiłku, wówczas podstawę wymiaru kolejnych zasiłków będzie stanowiła nadal zwaloryzowana podstawa wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego pod warunkiem zachowania zasady zgodnej z art. 43 ustawy zasiłkowej. Nie ma zatem konieczności ustalania podstawy wymiaru świadczeń na nowo, gdy pomiędzy świadczeniem, a nowym zasiłkiem nie minęły 3 miesiące kalendarzowe przerwy.

Podstawa prawna:

• art. 43 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U z 2016 r. poz. 372 ze zm.);
• ust 324 komentarza do ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U z 2016 r., poz. 372 ze zm.).