Jeżeli umowa o pracę została zawarta w trakcie miesiąca, a niezdolność do pracy powstała w miesiącu następnym, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie pracownika za miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, tj. za pełny kalendarzowy miesiąc zatrudnienia.

Natomiast jeżeli umowa o pracę została zawarta w trakcie miesiąca i zatrudnienie ustało w następnym miesiącu, a pracownik stał się niezdolny do pracy w miesiącu następującym po miesiącu, w którym ustało zatrudnienie, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie za pierwszy i drugi miesiąc. Zatem gdy pracownik, zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas określony od 15 marca do 14 kwietnia, stanie się niezdolny do pracy od 10 maja, wówczas podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi uzupełnione wynagrodzenie za marzec i kwiecień.