Podstawa wymiaru może być ustalana także z okresu krótszego, jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem 12 miesięcy kalendarzowych zatrudnienia. Wówczas podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się przyjmując przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe tego zatrudnienia. Miesiąc, w którym pracownik został zatrudniony od pierwszego roboczego dnia miesiąca traktuje się jako pełny kalendarzowy miesiąc zatrudnienia i wynagrodzenie za ten miesiąc przyjmuje się do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku.

Przykład:

Jeżeli pracownik zatrudniony od 10 maja, stał się niezdolny do pracy z powodu choroby od 20 sierpnia, wówczas ma prawo do zasiłku od pierwszego dnia choroby. Natomiast do ustalenia wysokości tego zasiłku ustala się podstawę wymiaru zasiłku w ten sposób, że uwzględnia się przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe zatrudnienia tj. czerwiec i lipiec.