W art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, iż przychodami są otrzymane i postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Z uwagi na fakt, iż pojęcie „świadczenie nieodpłatne” obejmuje wszelkie zjawiska, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, do takich świadczeń zaliczyć należy opłacane za pracownika składki na ubezpieczenie.

Pamiętać jednak należy, iż różny może być moment ustalenia przychodu. I tak w przypadku składek z tytułu objęcia ochroną ubezpieczeniową przychód po stronie pracownika powstaje w dacie poniesienia wydatku przez pracodawcę, czyli w dacie zapłaty składki firmie ubezpieczeniowej.

Natomiast z tytułu opłacania przez pracodawcę części składek inwestowanych w ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe, przychód dla pracownika powstaje w momencie cesji praw i przekazania obowiązków wynikających z umowy na rzecz ubezpieczonego pracownika. Do tego momentu pracownik nie posiada praw do wypłaty i innych możliwych profitów wynikających z umowy ubezpieczenia. Ponadto pracodawca może w przypadku zwolnienia się pracownika wskazanego w programie przekazać program na rzecz innego pracownika.

Wobec tego do chwili przekazania praw i obowiązków na rzecz ubezpieczonego (umową cesji nieodpłatnej), nie powstaje przychód z tytułu opłacania przez pracodawcę tej części składek, która jest inwestowana w ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe.