Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17 czerwca 2011 r. (II UK 374/10) stwierdził, że przez „zapewnienie innego zatrudnienia”, o którym mowa w art. 30 ust. 3 ustawy z 25.6.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512 ze zm.), należy rozumieć przedstawienie pracownicy w okresie ciąży realnej propozycji nawiązania stosunku pracy na stanowisku odpowiadającym jej kwalifikacjom zawodowym, niestanowiącego zagrożenia dla stanu ciąży i uwzględniającego jej sytuację osobistą oraz rodzinną (art. 177 § 4 KP).

Zobacz szkolenia:

• Przewodnik po zmianach w prawie pracy