Niedawno rozwiązaliśmy stosunek pracy z jednym z pracowników, który miał bardzo dużo niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego (pracownik miał niewykorzystany urlop wypoczynkowy za lata 2010 – 2012). W związku z rozwiązaniem wypłaciliśmy pracownikowi ekwiwalent pieniężny stosując współczynnik urlopowy ustalony dla 2013 r. oraz odnosząc się do wynagrodzenia otrzymywanego aktualnie przez pracownika. Pracownik zagroził nam skargą do PIP podnosząc, że ustalając jego ekwiwalent za urlop, do którego nabył prawo w latach ubiegłych, powinniśmy stosować reguły wówczas obowiązujące, a nie przyjęte w 2013 r. W istocie chodzi o to, że wynagrodzenie pracownika w 2010 r. i 2011 r. było o wiele wyższe niż otrzymywane przez niego w chwili ustania stosunku pracy. Czy powinniśmy zmienić nasze postępowanie?

Żądanie podniesione przez pracownika nie znajduje podstaw w obowiązującym porządku prawnym. Przede wszystkim prawo pracownika do ekwiwalentu powstaje w momencie rozwiązania stosunku pracy. W tej dacie uprawnienie pracownika do udzielenia mu urlopu wypoczynkowego przekształca się w uprawnienie pieniężne (czyli prawo do ekwiwalentu). Zmiana charakteru uprawnienia dotyczy przysługującego pracownikowi w dacie rozwiązania stosunku pracy urlopu wypoczynkowego, do którego pracownik mógł nabyć prawo w innym roku, niż rok ustania stosunku pracy, tak jak to wskazano w treści pytania. Nie zmienia to jednak faktu, że do ustalenia wysokości świadczenia należnego pracownikowi będziemy stosować uregulowania obowiązujące w chwili ustania stosunku pracy (a więc przede wszystkim współczynnik urlopowy ustalony dla 2013 r.), nawet jeżeli wypłacamy ekwiwalent za urlop, do którego pracownik nabył w latach ubiegłych.

Odnośnie wpływu obniżenia wynagrodzenia w stosunku do wynagrodzenia, do którego był uprawniony w latach 2010 i 2011, na wysokość świadczenia należnego pracownikowi, należy zaznaczyć, że reguły ustalania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy określa precyzyjnie § 16 i nast. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz. U. Nr 2, poz. 14 ze zmianami oraz z 2009 r. Nr 174, poz. 1353). Ustalając wysokość tego świadczenia, pracodawca będzie musiał uwzględnić zmienne składniki wynagrodzenia przysługujące w dłuższym okresie czasu. Zgodnie z § 16 ust. 1 rozporządzenia stanowi, że składniki wynagrodzenia przysługujące pracownikowi za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc wypłacone w okresie 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu, uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w średniej wysokości z tego okresu. Natomiast składniki wynagrodzenia określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w wysokości należnej w miesiącu nabycia prawa do tego ekwiwalentu. Brak jest zatem podstaw do uwzględnienia żądań pracownika, a potencjalna skarga do PIP nic w tym zakresie nie zmieni.

Zobacz szkolenia:

• Prawo Pracy 2013