Jak wynika z art. 28 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, płatnikom i inkasentom przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa. Powyższy przepis wskazuje, iż pobranie takie wynagrodzenia to jedynie przysługujące płatnikowi prawo, a nie obowiązek. Dlatego też płatnik może z tego przywileju skorzystać, ale nie ma takiego obowiązku.

Podkreślić jednak należy, iż płatnik, który chce korzystać z przysługującego wynagrodzenia, ma obowiązek prawidłowo obliczyć i pobrać podatek, a następnie terminowo dokonać wpłaty na rzecz właściwego organu podatkowego. Ponadto podatek musi być pobrany z majątku podatnika, a nie przekazany z środków własnych płatnika. Konsekwencją niespełnienia któregokolwiek z warunków jest utrata prawa do wynagrodzenia.

Warto również przypomnieć, że jeżeli płatnik skorzysta z omawianego przywileju, to takie wynagrodzenie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jak bowiem wskazano w art. 14 ust. 2 pkt 10 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również wynagrodzenia płatników z tytułu terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa.

Także z konstrukcji art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż przychodami są m.in. “otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe”. Ponieważ w art. 12 ust. 4 enumeratywnie wymieniono, jakich przychodów nie wlicza się do podstawy opodatkowania, a nie wskazano tam wynagrodzenia płatnika, uznać należy, iż również w podatku dochodowym od osób prawnych podlega ono opodatkowaniu.