Art. 16 ust. 1 pkt 30a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) - w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu.

Przepis ten odwołuję się do tzw. kilometrówki. Przepisy ograniczają możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości wydatków związanych z użytkowaniem dla potrzeb pracowników w celu odbycia podróży służbowej samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika (pracodawcy). Ograniczenie to wynika z określenia przez ustawodawcę limitu wydatków wyznaczonego iloczynem liczby kilometrów i stawki za jeden kilometr. Wymaga to od podatnika prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, z wyłączaniem ryczałtu pieniężnego. Ewidencja taka musi być potwierdzona przez pracodawcę (art. 16 ust. 5). W razie braku tej ewidencji, wydatki z tytułu używania samochodów nie stanowią kosztu uzyskania przychodu.

Warto zwrócić uwagę, że powyżej przywołany przepis odwołuje się do pojęcia wydatków z tytułu używania przez pracowników samochodów na potrzeby podatnika. Pojęcie to nie zostało jednak w żaden sposób zdefiniowane przez ustawodawcę. Jakie zatem wydatki mieszczą się w jego zakresie?

Odpowiedzi na takie pytanie można szukać jedynie w interpretacjach organów podatkowych. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 19 października 2017 r., nr 0111-KDIB2-3.4010.57.2017.1.AZE. stwierdził, że „(...) do kosztów z tytułu używania dla potrzeb pracowników w celu odbycia podróży służbowej samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika zaliczane są wszelkiego rodzaju wydatki eksploatacyjne (koszty zakupu paliwa, oleju napędowego, gazu), jak również inne koszty wynikające z używania samochodu do celów podróży służbowej jak np. opłaty za przejazd autostradami, mostami, opłaty parkingowe, opłaty za przeprawy promowe”. Ponadto Dyrektor KIS wskazuje, że „koszty używania pojazdu są bowiem pojęciem znacznie szerszym niż eksploatacja pojazdu (wyrok WSA w Gliwicach z 24 października 2012 r., sygn. akt I SA/Gl 289/12). (…) Skoro wydatki z tytułu opłat za przejazd autostradą oraz opłat za parkingi stanowią wydatki z tytułu używania samochodu dla potrzeb działalności gospodarczej, to podatnik będzie zobowiązany uwzględniać je w ewidencji przebiegu tego pojazdu i rozliczać w ramach wynikającego z niej limitu. Opłata za autostradę czy parking wiąże się nierozerwalnie z używaniem samochodu, a zatem objęta jest limitem wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 30 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie może być zaliczona do kosztów podatkowych na zasadach ogólnych określonych w art. 15 ust. 1 tej ustawy” (interpretacja indywidualna z dnia 27 stycznia 2017 roku sygn. 1462-IPPB6.4510.609.2016.1.AG).