Na podstawie kodeksu pracy pracownik ma prawo zawnioskować do pracodawcy o zwolnienie go od pracy w celu załatwienia swoich spraw osobistych. Pracodawca nie ma jednak obowiązku zaakceptować go. Jeżeli natomiast wyrazi zgodę na to, aby pracownik zajął się prywatnymi sprawami w godzinach pracy, to zazwyczaj pracownik będzie miał możliwość odpracowania czasu, w którym nie świadczył pracy.

Jeżeli natomiast pracownik w jednym miesiącu skorzysta ze zwolnienia na załatwienie spraw osobistych, a w kolejnym czas ten odpracuje, to takie zdarzenia będą miały wpływ na wysokość jego wynagrodzenia. W miesiącu zwolnienia od pracy zostaje ono obniżone z uwagi na to, że pracownik nie zachowuje prawa do wynagrodzenia za czas nieprzepracowany w związku z korzystaniem ze zwolnienia, a w miesiącu odpracowania podwyższone o wynagrodzenie należne za odpracowane godziny. Uzasadnienia tego można upatrywać w treści art. 80 kodeksu pracy, zgodnie z którym wynagrodzenie przysługuje pracownikowi za pracę wykonaną, a za czas niewykonywania pracy wynagrodzenie przysługuje tylko wtedy, gdy stanowią o tym przepisy prawa. Ponadto można w tym zakresie powołać się również na stanowisko Państwowej Inspekcji Pracy, zgodnie z którym „(…) jeżeli pracownik korzysta ze zwolnienia od pracy w jednym miesiącu, a odpracowuje czas tego zwolnienia w innym miesiącu, to w miesiącu, w którym ma miejsce odpracowanie, powinien otrzymać odpowiednio wyższe wynagrodzenie za pracę, natomiast w miesiącu, w którym korzystał ze zwolnienia - odpowiednio niższe (...)”.