Stosownie do art. 41 ust. 1 tej ustawy, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłków nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania tego zasiłku zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisami o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego zasiłku. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego oraz pozostałych świadczeń w razie choroby i macierzyństwa, należy zatem uwzględniać składniki wynagrodzenia, od których odprowadzana jest składka na ubezpieczenie chorobowe, z wyłączeniem składników, co do których obowiązujące u pracodawcy przepisy płacowe, zawierają jednoznacznie postanowienia o zachowywaniu przez pracownika prawa do tego składnika wynagrodzenia za okres pobierania zasiłku, jeżeli potwierdza to stosowana przez pracodawcę praktyka, tj. jeżeli składnik wynagrodzenia jest pracownikowi wypłacany za okres pobierania zasiłku. W podstawie wymiaru zasiłku nie uwzględnia się również takich składników wynagrodzenia, na których przyznanie i wypłatę pobieranie zasiłków nie ma wpływu, jeżeli nie są one bezpośrednio związane z wykonywaną przez pracownika pracą. Jeżeli obowiązujące przepisy płacowe nie określają okresu, za który składnik wynagrodzenia przysługuje, uwzględnia się go w podstawie wymiaru zasiłku doliczając do miesiąca, w którym nastąpiła jego wypłata.

Ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy jest składnikiem wynagrodzenia, na którego wysokość pobieranie zasiłków nie ma wpływu. Zatem nie powinien być uwzględniany w podstawie wymiaru zasiłków przysługujących w czasie trwania ubezpieczenia. Uwzględnia się go natomiast w podstawie wymiaru zasiłków przysługujących za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia, doliczając do miesiąca, w którym nastąpiła jego wypłata.