Wątpliwości związane z określeniem, kiedy powstaje przychód z nieodpłatnych świadczeń, były przedmiotem rozważań organów podatkowych, jak i sądów administracyjnych. Ostatnio tym zagadnieniem zajął się również Trybunał Konstytucyjny, który w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. (sygn. akt – K 7/13) uznał, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące nieodpłatnych świadczeń są zgodne z Konstytucją. W uzasadnieniu wyroku skład orzekający zauważył, że pomimo bardzo szerokiego ujęcia przychodów ze stosunku pracy, nie każde spełnione na rzecz pracownika świadczenie można uznać za podlegające opodatkowaniu.

Sąd wskazał, iż świadczenia uzyskiwane od pracodawcy, aby podlegały opodatkowaniu, muszą prowadzić do pojawienia się po stronie pracownika dochodu, czyli korzyści majątkowej, która może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi.

W uzasadnieniu podkreślono, że o powstaniu u pracownika przychodu z nieodpłatnych świadczeń możemy mówić jedynie wtedy, gdy zaistniały następujące okoliczności: