Podczas ustalania podstawy wymiaru zasiłku należy zwrócić szczególną uwagę na zapisy zamieszczone w regulaminie wynagrodzeń lub innych przepisach płacowych. Zgodnie z art. 41 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa w podstawie wymiaru zasiłku nie uwzględnia się tych składników wynagrodzenia, do których ubezpieczony zachowuje prawo za czas niezdolności do pracy. Może się zdarzyć, że przepisy płacowe nie będą zawierały informacji o pomniejszaniu zasiłków za czas absencji chorobowej, ale składnik wynagrodzenia będzie uzależniony od oceny pracy pracownika i zostanie wliczony do podstawy wymiaru zasiłku.

Istnieje jednak grupa składników, które bez względu na ocenę pracy oraz chorobę pracownika będą mu należne w pełnej wysokości. Pomimo, że stanowią one podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe, nie będą stanowiły podstawy wymiaru zasiłków i świadczeń w trakcie trwania stosunku pracy. Do składników tych należą:  jednorazowe zasiłki na zagospodarowanie, wartość szczepień ochronnych finansowanych przez pracodawcę, wartość badań mammograficznych lub innych nieodpłatnych badań, nagrody za ukończenie  przez pracownika szkoły lub studiów, koszt wynajmu mieszkania sfinansowany lub dofinansowany przez pracodawcę, dodatkowe ubezpieczenie pracownika wyjeżdżającego w delegację zagraniczną, dopłata pracodawcy do dodatkowego ubezpieczenia wynikającego z różnych ryzyk, bony lub wypłaty w gotówce przyznawane w jednakowej wysokości wszystkim pracownikom z okazji uroczystych dni, jednorazowe nagrody z okazji ślubu pracownika lub urodzenia się dziecka oraz ekwiwalent za urlop wypoczynkowy.

Podstawa prawna:

• art. 41 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2016r. poz. 372 ze zm.);
• ust. 296 komentarza do ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 372 ze zm.).