Jak wynika z treści art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku stanowi dochód podatnika, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Odliczeniu podlegają zarówno składki zapłacone bezpośrednio przez podatnika, jak i pobrane i odprowadzone przez płatnika.

W pierwszym przypadku podstawę do odliczenia stanowi dokument potwierdzający zapłatę składek przez podatnika, w drugim zaś dokument wystawiony przez płatnika, tj. informacja PIT-11, ewentualnie zaświadczenie/informacja o wysokości odprowadzonych składek. Czasami zdarza się, że płatnik błędnie obliczy i odprowadzi składki za dany rok podatkowy, a prawidłowe rozliczenie, wraz z ewentualnymi dopłatami lub zwrotami, dokonane jest w następnych latach. W takim przypadku płatnik zapłacone/zwrócone kwoty składek winien wykazać w informacji PIT-11 za ten rok podatkowy, w którym nastąpiły ewentualne dopłaty lub zwroty składek. Brak jest podstaw do dokonania korekty informacji wystawionych za okres rozliczeniowy, w którym składki były należne. Analogicznie sytuacja wygląda w przypadku składanej przez płatnika deklaracji rocznej PIT-4R. Podobnie bowiem jak informacja PIT-11, deklaracja PIT-4R odzwierciedlała zaistniały w tamtych latach stan faktyczny i na dany moment była prawidłowa.