
Przywrócenie do pracy
Instytucja ta jest ściśle powiązana z nieprawidłowym rozwiązaniem umowy o pracę i wynika z art. 45 oraz art. 56 kodeksu pracy (wypowiedzenie lub tzw. dyscyplinarka). O przywróceniu orzeka sąd pracy – dotyczy to oczywiście sytuacji, w których upłynął już okres wypowiedzenia. Wyrok sądowy anuluje oświadczenie rozwiązujące pracodawcy i „wznawia” stosunek pracy. Sąd pracy może jednak nie uwzględnić żądania pracownika uznania wypowiedzenia za bezskuteczne lub przywrócenia do pracy, jeżeli ustali, że uwzględnienie takiego żądania jest niemożliwe lub niecelowe – wówczas sąd pracy orzeka o odszkodowaniu.
Zgłoszenie dyspozycyjności…
Pierwszym z działań jakie w wyniku orzeczenia sądowego powinien podjąć pracownik jest poinformowanie pracodawcy o gotowości do podjęcia pracy.
W świetle bowiem art. 48 § 1 kodeksu pracy pracodawca może odmówić ponownego zatrudnienia pracownika, jeżeli w ciągu 7 dni od przywrócenia do pracy nie zgłosił on gotowości niezwłocznego podjęcia pracy, chyba że przekroczenie terminu nastąpiło z przyczyn niezależnych od pracownika.
W pozostałych sytuacjach pracodawca jest związany orzeczeniem sądowym.
…oraz faktyczna gotowość
Odpowiedzi na pytanie o rzeczywistą gotowość pracownika do świadczenia pracy udzielił Sąd Najwyższy w swoim orzeczeniu o sygn. akt I PK 541/03. Są to następujące elementy:
- zamiar wykonywania pracy przez pracownika,
- faktyczna zdolność do świadczenia pracy,
- uzewnętrznienie gotowości do wykonywania pracy oraz
- pozostawanie w dyspozycji pracodawcy.
Dotychczasowe warunki…
Wskazane powyżej regulacje prawne nakazują pracodawcy przywrócenie do pracy na tzw. poprzednich warunkach. Cóż to oznacza?
W jednym ze swoich orzeczeń (wyrok z dnia 6 czerwca 2007 r., II PK 318/06) Sąd Najwyższy uznał, iż „przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach, w rozumieniu art. 56 § 1 k.p., oznacza powrót do tej samej pracy (na to samo stanowisko), jaka wykonywana była bezpośrednio przed rozwiązaniem umowy o pracę”.
Jak wykonać wyrok sądowy?
W sytuacji prawomocnego orzeczenia sądowego przywracającego do pracy oraz wyartykułowania przez pracownika gotowości do podjęcia pracy pracodawca jest zobowiązany dopuścić tę osobę do wykonywania pracy.
W praktyce oznaczać to będzie w pierwszej kolejności skierowanie na badanie lekarskie w celu uzyskania orzeczenia stwierdzającego brak przeciwwskazań do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku. Po stwierdzeniu przydatności do pracy pracodawca ma obowiązek faktycznego umożliwienia świadczenia pracy, tj. dopuszczenia do tych czynności i obowiązków, które pracownik wykonywał bezpośrednio przed nieuzasadnionym rozwiązaniem stosunku pracy.