Art. 36 ust.1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ( Dz. U. nr t.j. 21.02.2005r. z poźn. zm.) - do ustalenia podstawy wymiaru świadczeń chorobowych przyjmuje się wynagrodzenie za 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej, to do obliczenia podstawy wymiaru przyjmuje się wynagrodzenie za pełne kalendarzowe miesiące ubezpieczenia (w razie zmiany wymiaru czasu pracy - za kalendarzowe miesiące po tej zmianie).
Wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych podlega uwzględnieniu w podstawie wymiaru świadczeń chorobowych w kwocie faktycznie wypłaconej za miesiące kalendarzowe, za które wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia podstawy wymiaru tych świadczeń. Jeżeli więc wynagrodzenie za nadgodziny zostało wypłacone już po dokonaniu wypłaty tego świadczenia, to należy przeliczyć podstawę wymiaru uwzględniając w niej to wynagrodzenie i dokonać wypłaty wyrównania. Przeliczenie polega na zsumowaniu wynagrodzenia za godziny nadliczbowe za dany miesiąc z wynagrodzeniem za ten sam miesiąc.
Zobacz szkolenia:
