Zgodnie z art. 111 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w myśl art. 15, jeżeli do jej obliczenia wskazano zarobki z 10 kolejnych lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o przyznanie emerytury lub renty albo ponowne ustalenie emerytury lub renty.

Z przepisu tego wynika zatem, że przeliczeniu podlega podstawa wymiaru emerytury lub renty w zależności od tego, które świadczenie pobiera osoba uprawniona. Odnosi się on bowiem do ponownego obliczenia emerytury lub renty poprzez ponowne obliczenie podstawy wymiaru przysługującego świadczenia. W przypadku osoby uprawnionej do emerytury do przeliczenia podstawy wymiaru możliwe jest zatem wskazanie zarobków uzyskanych przed przyznaniem emerytury albo przed zgłoszeniem wniosku o przeliczenie. Od zasady tej istnieje wyjątek, a mianowicie możliwość uwzględnienia przy przeliczeniu podstawy wymiaru w myśl art. 111 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy zarobków uzyskanych w 10 kolejnych latach przypadających przed przyznaniem renty, ale wyłącznie w przypadku, gdy podstawę wymiaru emerytury stanowi podstawa wymiaru tej renty. Jeżeli podstawa ta została następnie przeliczona od zarobków (w trybie art. 110 albo 111 lub obliczona na nowo w myśl art. 15 ustawy emerytalnej), nie jest spełniona wskazana powyżej przesłanka, bowiem w takim przypadku podstawy wymiaru emerytury nie stanowi już podstawa wymiaru renty.