W myśl wyroku Sądu Najwyższego z dnia 2 marca 2010 r. (II UK 233/09) przedsiębiorca zarejestrowany i mieszkający w Polsce, wykonujący działalność na terytorium więcej niż dwóch państw członkowskich Wspólnoty podlega ubezpieczeniu społecznemu w Polsce, jeżeli część tej działalności – nawet w niewielkim rozmiarze – wykonuje w Polsce (art. 6 ust. 5 i 13 ust. 4 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, t. jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm. w zw. z art. 14a ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) Nr 1408/71 z 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne Tom 01, Rozdział 05, s. 35 ze zm.).