Mam wątpliwość związaną z rozliczeniem czasu pracy naszych pracowników, którzy są zatrudnieni w równoważnym systemie czasu pracy. Otóż sporadycznie zdarza się taka sytuacja, że pracownik, który pracuje jednego dnia od godziny 10.00 do 17.00, następnego dnia rozpoczyna pracę według harmonogramu o godzinie 9.00. Program kadrowy rozliczający czas pracy w naszym przedsiębiorstwie zawsze interpretował taką sytuację jako dobową nadgodzinę (z 50% dodatkiem). Wydaje mi się, że postępujemy w tej sytuacji nieprawidłowo.

Wątpliwości zasygnalizowana w pytaniu jest w pełni uprawniona. Należy bowiem zauważyć, że w opisanym w pytaniu przykładzie pracownik będzie świadczył pracę w dobie pracowniczej przez 8 godzin. Nie dojdzie więc do przekroczenia obowiązującej pracownika dobowej normy czasu pracy, a w konsekwencji nie wystąpi zjawisko pracy nadliczbowej. Właściwość takiej interpretacji przedstawionego stanu faktycznego potwierdza m.in. stanowisko Departamentu Prawnego GIP z dnia 2 czerwca 2008 r. (zn. GPP-302-4560-264/08/PE) w świetle którego jeżeli w obrębie 24 godzin od chwili, gdy pracownik rozpoczął pracę, norma taka (tj. dobowa) nie zostanie przekroczona, praca w godzinach nadliczbowych nie wystąpi i pracownik nie ma roszczeń o rekompensatę.

Nie zmienia to jednak tego, że przedstawiona w pytaniu organizacja czasu pracy jest nieprawidłowa. Za wyjątkiem szczególnych sytuacji przewidzianych wyraźnie w przepisach prawa pracy nie ma bowiem prawnej możliwości takiego sporządzania rozkładów czasu pracy, aby pracownik dwukrotnie rozpoczynał pracę w tej samej dobie w rozumieniu tego przepisu. Z treści przywołanego powyżej stanowiska GIP wynika, że „takie praktyki stanowią bowiem obejście przepisów o przerywanym systemie czasu pracy, gdyż tylko w tym systemie istnieje faktyczna możliwość dwukrotnego rozpoczynania pracy”.