Wprowadza ona do kodeksu pracy zarówno pojęcie „porzucenia dziecka” przez matkę będącą pracownicą, jak i ubezpieczoną (objętą ubezpieczeniem w razie choroby i macierzyństwa) oraz przepisy regulujące uprawnienia pracownika ojca wychowującego dziecko do korzystania z urlopu macierzyńskiego, gdy zaistnieje taka sytuacja.

Zgodnie z art. 180 § 13 Kodeksu pracy w brzmieniu nadanym wskazaną wyżej ustawą, w przypadku porzucenia dziecka przez pracownicę w czasie urlopu macierzyńskiego albo ubezpieczoną – matkę dziecka w czasie pobierania zasiłku macierzyńskiego za okres odpowiadający okresowi tego urlopu, pracownikowi – ojcu wychowującemu dziecko, przysługuje prawo do części urlopu macierzyńskiego przypadającej po dniu porzucenia dziecka, nie wcześniej jednak niż po wykorzystaniu przez:

1. pracownicę, po porodzie, co najmniej 8 tygodni urlopu macierzyńskiego;
2. ubezpieczoną – matkę dziecka, zasiłku macierzyńskiego za okres co najmniej 8 tygodni po porodzie.

Z treści wskazanego wyżej przepisu wynika, że ojciec dziecka będący pracownikiem będzie mógł korzystać z urlopu macierzyńskiego dopiero po wykorzystaniu przez matkę dziecka będącą pracownicą lub ubezpieczoną odpowiednio 8 tygodni urlopu macierzyńskiego lub zasiłku macierzyńskiego.

Przepisy nie regulują natomiast sytuacji, gdy matka porzuci dziecko przed upływem wskazanych wyżej 8 tygodni, na przykład w dniu porodu lub po tygodniu od dnia porodu. W takiej sytuacji ojciec dziecka, tak jak dotychczas, będzie mógł skorzystać z urlopu ojcowskiego, jednak tylko w wymiarze 2 tygodni oraz - po uprzednim uzgodnieniu z pracodawcą - na przykład z urlopu wypoczynkowego czy bezpłatnego. Począwszy od dnia 2 stycznia 2016 r. pracownikowi ojcu wychowującemu dziecko będzie przysługiwał również zasiłek opiekuńczy w wymiarze do 8 tygodni, niezależnie od zasiłku opiekuńczego przysługującego na podstawie art. 32 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.