Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (j.t. Dz. U. z 2010 r., Nr 77, poz. 512 ze zm.) reguluje sytuacje, w których zasiłek chorobowy nie przysługuje za okresy niezdolności do pracy.

Przede wszystkim są to okresy, w których ubezpieczony zachowuje prawo do wynagrodzenia. Ponadto zasiłek chorobowy nie przysługuje również, jeśli niezdolność do pracy przypada w okresie urlopu bezpłatnego lub urlopu wychowawczego oraz w czasie pozostawania w areszcie tymczasowym lub odbywania kary pozbawienia wolności. Ubezpieczony traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres trwania niezdolności do pracy, jeśli niezdolność do pracy spowodowana została w wyniku umyślnego przestępstwa lub wykroczenia popełnionego przez ubezpieczonego, co zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu. Jeśli niezdolność do pracy spowodowana została nadużyciem alkoholu, ubezpieczony traci prawo do zasiłku chorobowego za okres pierwszych 5 dni orzeczonej niezdolności do pracy. Ubezpieczony traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres objęty zaświadczeniem lekarskim, jeżeli zostanie stwierdzone, że w czasie tego zwolnienia od pracy wykonywał pracę zarobkową albo wykorzystywał zwolnienie lekarskie w sposób niezgodny z jego celem. Okoliczności te ustalane są w trakcie kontroli prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich od pracy, przeprowadzanych przez płatnika zasiłku (płatnika składek lub Zakład Ubezpieczeń Społecznych). Kontrola prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich od pracy z powodu choroby polega na ustaleniu, czy ubezpieczony w okresie orzeczonej niezdolności do pracy nie wykonuje pracy zarobkowej albo nie wykorzystuje tego zwolnienia w sposób niezgodny z jego celem.

Zobacz szkolenia:

• Delegacje krajowe i zagraniczne po 1 marca 2013