Z przepisów Kodeksu pracy wynika, iż pracodawca może odwołać pracownika z urlopu tylko wówczas, gdy jego obecności w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu. W przypadku zaistnienia takiej sytuacji, na podstawie art. 167 § 2 Kodeksu pracy, na pracodawcę został nałożony obowiązek pokrycia kosztów poniesionych przez pracownika w bezpośrednim związku z odwołaniem go z urlopu. W ocenie organów podatkowych z uwagi na to, iż pracodawca zwraca jedynie te nakłady, które pracownik pokrył z własnych, wcześniej opodatkowanych środków, zwrot kosztów nie stanowi przychodu pracownika.

Zauważyć jednak należy, że w przepisach nie wskazano, jakie wydatki należy uznać za uzasadnione koszty. W praktyce uznaje się, że są to wydatki związane z opłaceniem pobytu na wczasach, opłaceniem wyżywienia, dojazdu, wycieczek lub imprez. Dlatego podkreślić należy, że z opodatkowania zwolnione będą jedynie te wydatki, które pozostawały w bezpośrednim związku z dokonanym odwołaniem pracownika. Do takich wydatków nie można zaliczyć kosztów zakupu np. sprzętu sportowego lub turystycznego.