Ustawodawca wyposażył pracownika uprawnionego do urlopu wychowawczego w szereg szczególnych uprawnień, w tym przyznał mu możliwość skorzystania z pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy u pracodawcy, u którego pozostaje w zatrudnieniu.

Kwestia ta została szczegółowo uregulowana w treści art. 1867 kodeksu pracy, który stanowi, że pracownik uprawniony do urlopu wychowawczego może złożyć pracodawcy pisemny wniosek o obniżenie jego wymiaru czasu pracy do wymiaru nie niższego niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy w okresie, w którym mógłby korzystać z takiego urlopu. Aby jednak skorzystać z przysługującego uprawnienia, pracownik musi dopełnić określonych wymogów formalnych.

Przede wszystkim pracownik musi pamiętać o złożeniu wniosku na dwa tygodnie przed rozpoczęciem wykonywania pracy w obniżonym wymiarze. Jeżeli uchybi temu terminowi, nie ma to wpływu na istnienie jego uprawnienia, jednak, co do zasady, musi liczyć się z tym, że pracodawca może obniżyć wówczas wymiar czasu pracy dopiero z upływem dwóch tygodni od dnia złożenia wniosku. Nie jest to oczywiście zasadą i pracodawca może nawet z dnia na dzień przychylić się do prośby pracownika, obowiązku takiego jednak nie ma.

Istotnym jest natomiast, że jeżeli pracownik złoży ów wniosek, nawet bez zachowania narzuconego przez ustawodawcę terminu dwóch tygodni, pracodawca jest zobowiązany go uwzględnić. W innej sytuacji naraziłby się na zarzut naruszenia przepisów prawa pracy stanowiący z jego strony wykroczenie przeciwko prawom pracownika.

Podkreślenia wymaga, że uprawnienie pracownika do obniżonego wymiaru czasu pracy przysługuje mu tylko w okresie, w którym mógłby skorzystać z urlopu wychowawczego. Nie dłużej zatem niż przez okres - odpowiednio - 35 lub 36 miesięcy, zgodnie z przysługującym pracownikowi prawem do urlopu wychowawczego i nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 5 roku życia. Prawo pracownika do skorzystania z obniżonego wymiaru czasu pracy jest bowiem prawem, z którego pracownik może skorzystać jedynie w okresie, w którym ma prawo do korzystania z urlopu wychowawczego. Jeżeli zatem pracownik skorzysta z prawa do obniżonego wymiaru czasu pracy przez okres na przykład dwóch lat, dalej może korzystać w pełni już z urlopu wychowawczego, jednak nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 5 roku życia. Jeżeli pracownik wykorzysta cały przysługujący mu urlop wychowawczy, nie będzie mógł skorzystać z prawa do obniżonego wymiaru czasu pracy, bo nie będzie miał już prawa do urlopu wychowawczego, a prawo do skorzystania z obniżonego wymiaru czasu pracy przysługuje mu tylko w okresie, w którym ma prawo do korzystania z urlopu wychowawczego.

Zaznaczyć również należy, że skoro prawo do obniżonego wymiaru czasu pracy jest ściśle związane z urlopem wychowawczym, to będą miały do niego zastosowanie wszystkie przepisy dotyczące dzielenia tego urlopu i możliwości łącznego wykorzystywania go przez oboje z rodziców. Oznacza to, że jeżeli jedno z rodziców korzysta z urlopu wychowawczego, to w tym samym czasie drugi rodzic może korzystać z obniżonego wymiaru czasu pracy, ale w taki sposób, aby łączny okres korzystania przez oboje z rodziców z uprawnień związanych z urlopem wychowawczym nie przekroczył 4 miesięcy. Po tym czasie jeden z rodziców może korzystać z urlopu wychowawczego lub z obniżonego wymiaru czasu pracy, a drugi z rodziców pozbawiony jest już tego prawa, bo wyczerpali przewidziany przepisami łączny, możliwy do wykorzystywania okres korzystania z uprawnień związanych z urlopem wychowawczym. Będzie natomiast możliwe dalsze korzystanie z obniżonego wymiaru czasu pracy przez któregoś z rodziców, gdy drugi zaprzestanie korzystać z urlopu wychowawczego.