Z podstawy wymiaru wyłączeniu podlega bowiem całkowicie wynagrodzenie, które zostało wypłacone pracownikowi za miesiąc, w którym przepracował mniej niż połowę obowiązującego czasu pracy (wymiar czasu liczony jest w dniach roboczych). W sytuacji gdy pracownik w skali miesiąca przepracował co najmniej połowę obowiązującego czasu pracy, uwzględniony zostaje przychód miesiąca naliczenia podstawy wymiaru zasiłku, lecz dopiero po uprzednim dopełnieniu. Uzupełnieniu podlega przychód pracownika stanowiący w tym miesiącu podstawę wymiaru składek, pomniejszony o potrącone pracownikowi składki na ubezpieczenia społeczne.

Jeżeli pracownik otrzymuje wynagrodzenie wyłącznie w stałej miesięcznej kwocie, dopełnienie wynagrodzenia polega na przyjęciu pełnej miesięcznej kwoty podstawy wymiaru składek, nie pomniejszanej za dni usprawiedliwionej nieobecności w pracy. Jest to zatem wynagrodzenie miesięczne określone postanowieniem umowy o pracę lub innego aktu nawiązującego stosunek pracy. W tym kontekście należy pamiętać, że stawki godzinowe traktowane są jako wynagrodzenie stałe.

Wynagrodzenie miesięczne zmienne, które pracownik otrzymałby, gdyby świadczył pracę cały miesiąc, ustala się natomiast dzieląc faktycznie osiągnięty przychód przez liczbę przepracowanych dni roboczych i mnożąc następnie przez liczbę dni, które pracownik był zobowiązany przepracować w danym miesiącu.