Wiele osób sądzi, że art. 91 Kodeksu pracy, określający tryb i dopuszczalność dokonywania potrąceń z wynagrodzenia pracownika za jego zgodą, nie powinien praktykom przysparzać większych problemów. Tymczasem interpretacja tego przepisu wywołuje wiele wątpliwości.

Zgodnie z art. 91 § 1 Kodeksu pracy należności inne niż wymienione w art. 87 § 1 i 7 Kodeksu pracy mogą być potrącane z wynagrodzenia pracownika tylko za jego zgodą wyrażoną na piśmie. Z kolei § 2 przywołanego przepisu określa kwotę wolną od potrąceń również w przypadku potrąceń dokonywany w oparciu o pisemną zgodę pracownika. I tak kwotą wolną od potrąceń jest minimalne wynagrodzenie za pracę przy potrącaniu należności na rzecz pracodawcy, zaś przy potrącaniu należności innego rodzaju - 80 % kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Przykładem sytuacji, która nie jest wyraźnie uregulowana przez ustawę, jest kwestia ustalenia kwoty wolnej od potrąceń realizowanych za pisemną zgodą pracownika, w przypadku gdy pracownika jest zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy. Pomocne dla interpretacji tego stanu faktycznego jest w szczególności stanowisko wyrażone przez Państwową Inspekcję Pracy w piśmie z dnia 11 czerwca 2008 r. (nr GPP-416-4560-327/08/PE) dotyczącym kwoty wolnej od potrąceń (publik. w Rzeczposp. DF 2008/149/2). W świetle wskazanego stanowiska „uzasadniony wydaje się pogląd, iż przewidziany w art. 91 § 2 kodeksu pracy zakaz swobodnego dysponowania przez pracownika częścią wynagrodzenia za pracę, dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy odnosi się do kwoty proporcjonalnej do wymiaru jego zatrudnienia”. Zatem ustalając kwotę wolną od potrąceń będziemy ją ustalali w proporcji do wymiaru czasu pracy, w którym jest zatrudniony pracownik, nie tylko w przypadku potrąceń realizowanych w oparciu o art. 871 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy, ale również w przypadku potrąceń dokonywanych za pisemną zgodą pracownika.

Zobacz szkolenia:

• Delegacje krajowe i zagraniczne po 1 marca 2013