Udzielenie pracownikowi pożyczki ze środków ZFŚS jest zdarzeniem obojętnym podatkowo. Skutki prawne rodzi dopiero decyzja pracodawcy o umorzeniu tej pożyczki. W wyniku umorzenia pracownik uzyskuje korzyść w postaci zwolnienia z obowiązku zapłaty pożyczki. Korzyść ta stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W sytuacji gdy umorzenie pożyczki następuje w trakcie trwania stosunku pracy, uzyskana w ten sposób przez podatnika korzyść stanowi przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej ustawą o PIT. Wartość umorzonej zaliczki pracodawca powinien uwzględnić przy obliczaniu przychodów pracownika w miesiącu, w którym została podjęta decyzja o umorzeniu, i obliczyć od łącznej kwoty wszystkich przychodów pracownika zaliczkę na podatek dochodowy.

Korzyść uzyskana przez podatnika w skutek umorzenia pożyczki z ZFŚS po ustaniu zatrudnienia stanowi dla niego przychód z innych źródeł (art. 20 ust. 1 ustawy). W momencie umorzenia pożyczkodawcę i pożyczkobiorcę nie łączy już stosunek pracy, lecz tylko umowa pożyczki. W związku z tym podatkowe konsekwencje umorzenia pożyczki należy rozpatrywać w oderwaniu od rozwiązanej wcześniej umowy o pracę.

Były pracodawca powinien ujawnić przychód podatnika uzyskany wskutek umorzenia pożyczki z ZFŚS po ustaniu zatrudnienia w informacji rocznej PIT-8C za rok, w którym dokonano umorzenia. Pogląd ten potwierdził Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 2 października 2008 r., nr ITPB2/415-876/08/MM, w której uznał, iż „przychód po stronie pożyczkobiorcy pojawia się w momencie, kiedy dochodzi do umorzenia pożyczki lub jej części. Przy czym w przypadku umorzenia pożyczki za życia pracownika-pożyczkobiorcy wartość umorzonej pożyczki stanowi przychód pracownika, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli umorzenie pożyczki następuje po śmierci pożyczkobiorcy (pracownika), a w regulaminie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych lub w umowie o udzielenie pożyczki zawarto zapis o obowiązku uregulowania niespłaconych rat pożyczki przez spadkobiercę (w tym współmałżonka) po śmierci pożyczkobiorcy, to udzielona pożyczka umorzona zostaje spadkobiercy, a nie pracownikowi. W tej sytuacji przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskuje spadkobierca, przejmujący obowiązki dłużnika, a pożyczkodawca ma obowiązek wystawić PIT-8C na podstawie art. 42a ustawy.”.