Jak bowiem wynika z treści art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów ze stosunku pracy, oprócz wszelkiego rodzaju wypłat pieniężnych, zaliczyć należy również świadczenia w naturze, wypłacane ekwiwalenty a także inne nieodpłatne świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatne. Warto tutaj przypomnieć, że zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Uznać zatem należy, iż za przychody pracownika należy traktować każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno w formie pieniężnej jak i niepieniężnej.

Odnosząc powyższe uregulowania do udostępniania pracownikom telefonów służbowych stwierdzić należy, że jeżeli telefon wykorzystywany jest jako narzędzie pracy (służy tylko celom służbowym) to wydatki ponoszone przez pracodawcę, związane z jego udostępnieniem i eksploatacją, nie stanowią przychodu pracownika z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Natomiast gdy telefon służbowy wykorzystywany jest przez pracownika do jego prywatnych rozmów, to wydatki ponoszone przez pracodawcę stanowią przychód ze stosunku pracy, od którego należy obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.