Zgodnie z art. 154¹ § 1 kodeksu pracy (dalej: KP), do okresu zatrudnienia, od którego zależy prawo do urlopu i wymiar urlopu, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na przerwy w zatrudnieniu oraz sposób ustania stosunku pracy. Przy czym, w przypadku jednoczesnego pozostawania w dwóch lub więcej stosunkach pracy wliczeniu podlega także okres poprzedniego niezakończonego zatrudnienia w części przypadającej przed nawiązaniem drugiego lub kolejnego stosunku pracy.

Tym samym, w przypadku jednoczesnego pozostawania w dwóch lub większej liczbie stosunków pracy prawo do urlopu i jego roczny wymiar ustalamy odrębnie w ramach każdego z tych stosunków pracy.

Nie znajdują w tym zakresie zastosowania reguły rządzące ustalaniem prawa i wymiaru urlopu proporcjonalnego (art. 155¹ KP), które zostały przewidziane na potrzeby następujących po sobie stosunków pracy, czyli sytuacji, gdy zatrudnienie u kolejnego pracodawcy jest podejmowane po ustaniu stosunku pracy z poprzednim pracodawcą.

A zatem pracownik, o którym mowa w zapytaniu nabędzie prawo do urlopu wypoczynkowego u każdego z zatrudniających go jednocześnie pracodawców w wymiarze adekwatnym do okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym i wymiaru etatu, na jakim świadczy pracę u każdego z tych pracodawców.

W zapytaniu brak jest informacji o wymiarze etatu, na jakim pracownik ten jest zatrudniony u każdego z pracodawców oraz informacji o posiadanym przez niego stażu pracy. Zakładając, że u obydwu pracodawców świadczy on pracę na pełnym etacie, a jego jednoczesne umowy o pracę trwać będą do końca 2016 roku, w ramach każdego stosunku pracy nabędzie odpowiednio prawo do następujących wymiarów urlopu wypoczynkowego:

1. u pierwszego pracodawcy:

• 20 dni, jeżeli posiada staż pracy krótszy niż 10 lat,
• 26 dni, jeżeli posiada staż pracy dłuższy niż 10 lat.

2. u drugiego pracodawcy:

• 17 dni (10/12 x 20), jeżeli posiada staż pracy krótszy niż 10 lat,
• 22 dni (10/12 x 26), jeżeli posiada staż pracy dłuższy niż 10 lat.