W przypadku gdy taki dokument zostanie dostarczony, płatnik oblicza zaliczki na podatek zgodnie z przepisami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z państwem, w którym podatnik posiada rezydencję podatkową.

W sytuacji gdy obcokrajowiec nie udokumentuje innej rezydencji podatkowej, osiągane przez niego w Polsce przychody podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takim przypadku płatnik ma obowiązek pobierania od stawianego do dyspozycji wynagrodzenia 20% podatku. Podatek ten, zgodnie z art. 42 ust. 1 przywołanej powyżej ustawy, powinien być przekazywany na rachunek urzędu skarbowego do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym go pobrano. Po zakończeniu roku podatkowego, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym, a w przypadku zaprzestania działalności przed tym terminem – do dnia zaprzestania tej działalności, płatnik jest obowiązany przesłać roczną deklarację o zryczałtowanym podatku dochodowym PIT – 8AR.

W art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że płatnicy są zobowiązani do przesłania nierezydentom oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, imienne informacje o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez osoby fizyczne nie mające w Polsce miejsca zamieszkania (IFT-1/IFT-1R) w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym lub do dnia zaprzestania działalności, w razie zaprzestania działalności przed wskazanym dniem.