Prawidłowe określenie obowiązującej pracownika dobowej normy czasu pracy w informacji o warunkach zatrudnienia jest problemem wielu pracodawców. Wątpliwości pojawiają się najczęściej w przypadku pracowników wykonujących pracę w równoważnym systemie czasu pracy, który w klasycznym wariancie dopuszcza przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 12 godzin.

Zgodnie z treścią art. 29 § 3 kodeksu pracy pracodawca ma obowiązek przekazać pracownikowi informację o warunkach zatrudnienia w terminie 7 dni od dnia zawarcia umowy o pracę. Zakres informacji uzależniony jest od liczby zatrudnionych pracowników i wprowadzonych w zakładzie źródeł prawa wewnątrzzakładowego regulujących organizację i porządek pracy.
Pracodawca zatrudniający co najmniej 20 pracowników, u którego obowiązuje regulamin pracy bądź też postanowienia układu zbiorowego pracy, przekazuje pracownikom informacje w zakresie:

• dobowej i tygodniowej normy czasu pracy,
• częstotliwości wypłaty wynagrodzenia za pracę,
• wymiaru urlopu wypoczynkowego,
• okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
• układu zbiorowego pracy, którym pracownik jest objęty.

Pracodawca zatrudniający mniej niż 20 pracowników, u którego porządek
i organizacja pracy nie są określone w regulaminie pracy i nie wynikają z układu zbiorowego pracy, przekazuje pracownikom dodatkowo informację w zakresie:

• pory nocnej,
• miejsca, terminu i czasu wypłaty wynagrodzenia za pracę,
• przyjętego sposobu potwierdzania przez pracowników przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy.

Zatem bez względu na liczbę zatrudnianych pracowników oraz sposób uregulowania w zakładzie porządku i organizacji pracy pracodawca jest zobowiązany przekazać pracownikowi informację w zakresie obowiązującej pracownika dobowej i tygodniowej normy czasu pracy.

Wątpliwości pojawiają się w przypadku pracowników wykonujących pracę
w równoważnym systemie czasu pracy, który w klasycznym wariancie dopuszcza przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 12 godzin.

W takiej sytuacji zdarza się, że pracodawcy błędnie wskazują w informacji
o warunkach zatrudnienia że obowiązująca pracownika dobowa norma czasu pracy wynosi 12 godzin. Informacja o takiej treści określa w rzeczywistość maksymalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, a nie obowiązującą pracownika normę czasu pracy. Przyjęta w naszym porządku prawnym dobowa norma czasu pracy wynosi tymczasem 8 godzin na dobę, chyba że przepis ustawy szczególnej przewiduje dla danej grupy pracowników inną normę czasu pracy. Z taką sytuacją spotkamy się na przykład przy pracownikach
z orzeczonym umiarkowanym lub znacznym stopniem niepełnosprawności, do których zgodnie z orzeczeniem lekarskim celowym jest stosowanie skróconej normy czasu pracy. Wówczas obowiązująca pracownika dobowa norma czasu pracy wynosi 7 godzin.

W przypadku pracownika zatrudnionego w równoważnym systemie czasu pracy, świadczącego pracę w dobowym wymiarze czasu pracy przedłużonym do
12 godzin w informacji o warunkach zatrudnienia należy wskazać,
że obowiązująca pracownika dobowa norma czasu pracy wynosi 8 godzin na dobę. W praktyce wielu pracodawców informuje jednak również pracownika, że jego dobowy wymiar czasu pracy może zostać przedłużony do 12 godzin. Podkreślenia jednak wymaga, że udzielenie pracownikowi informacji o możliwości przedłużenia dobowego wymiaru do 12 godzin nie zastąpi obowiązku poinformowania pracownika o obowiązującej go normie dobowej.

Zobacz szkolenia:

• Vademecum zmian w przepisach prawa pracy 2013