W myśl wyroku Sądu Najwyższego z dnia z dnia 4 sierpnia 2009 r. (I UK 71/09)

1. Doręczenie za pośrednictwem poczty korespondencji sądowej osobie fizycznej będącej stroną procesu (w przypadku niedoręczenia jej w mieszkaniu adresata) może nastąpić w placówce pocztowej wyłącznie do rąk własnych adresata. Wydanie takiej korespondencji przez pocztę innej osobie jest nieskuteczne.
2. Stosowanie art. 378 § 2 k.p.c. (w związku z art. 39821 k.p.c.) nie jest wyłączone w postępowaniu kasacyjnym.

Sąd Najwyższy wydał powyższy wyrok na tle sprawy, w której zawiadomienie o terminie rozprawy apelacyjnej wyznaczonej na dzień 8 maja 2008 r. pozostawiono w dniu 23 kwietnia 2008 r. w placówce pocztowej a awizo o tej przesyłce umieszczono w skrzynce pocztowej adresata. W dniu 24 kwietnia 2008 r. przesyłka została wydana w placówce pocztowej córce adresata (a nie samemu adresatowi). Sąd Najwyższy stwierdził, że w takiej sytuacji, obowiązkiem Sądu Apelacyjnego było stwierdzenie z urzędu na podstawie art. 214 §1 w związku z art. 391 § 1 k.p.c., że adresat nie został prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy apelacyjnej i skoro nie stawił się w dniu 8 maja 2008 r. na rozprawie, to Sąd powinien ją odroczyć. Sąd Apelacyjny na rozprawie wadliwie uznał więc, że skarżący został prawidłowo zawiadomiony o terminie, po czym wydał zaskarżone orzeczenie. Oznacza to, że skarżący - wskutek wadliwego zawiadomienia go o terminie rozprawy apelacyjnej - został pozbawiony możliwości obrony swoich praw, co uzasadnia stwierdzenie, że postępowanie apelacyjne jest dotknięte nieważnością z przyczyny wskazanej w art. 379 pkt 5 k.p.c. Dlatego już z tego względu zaskarżony wyrok podlega uchyleniu, a sprawa przekazaniu do ponownego rozpoznania.